همه چیزی که باید درباره ورزش راگبی بدانیم
مسابقات راگبی ۷ نفره در دو نیمه ۷ دقیقه‌ای برگزار می‌شود. بین دو نیمه زمان استراحت ۲ دقیقه‌ای وجود دارد اما راگبی ۱۵ نفره دارای دو نیمه ۴۰ دقیقه ای با استراحت ۱۰ دقیقه ای می باشد. هر مسابقه یک داور و دو کمک داور دارد و استفاده از دوربین‌های تلویزیونی برای کمک به داور هم در راگبی ۱۵ نفره رایج است.
هدف مسابقه کسب امتیاز است. کسب امتیاز به ۵ روش انجام می‌شود:
ترای : بر زمین گذاشتن توپ در پشت خط عرضی زمین حریف یک ترای محسوب شده و ۵ امتیاز دارد.(Try)
جایزه: بعد از به ثمر رساندن ترای یک ضربه ایستگاهی به تیم جایزه داده می‌شود. گل کردن این توپ ۲ امتیاز دارد. (Conversion)
پنالتی گل: گذراندن توپ با ضربه پا از بین دو تیرک عمودی و بالای تیرک افقی دروازه حریف که فقط از یک پنالتی بدست می آید که ۳ امتیاز دارد. (Penalty Goal)
در جریان بازی: در این حالت توپ باید قبل از شوت زمین را لمس کرده باشد که ۳ امتیاز دارد. (Dropped Goal)
پنالتی ترای: اگربازیکنی موقعیت ۱۰۰ ٪ ترای داشته باشد اما به دلیل خطای بازیکن حریف از آن امتیاز جلوگیری شود داور به تیمی که خطا بر روی آن انجام شده ۷ امتیاز می دهد. ( Penalty Try)
زمین مسابقه بایستی حداکثر ۱۰۰ متر طول و ۷۰ متر عرض داشته باشد. محوطه اینگل یعنی زمین آن سوی خط عرضی هم حداقل ۶ و حداکثر ۲۲ متر باید ادامه پیدا کند.
تیرهای دروازه یا گل پست ها در مرکز محوطه گل حریف قرار می‌گیرند و ۵٫۶ متر از هم فاصله و تیرک افقی در ارتفاع ۳ متری آن‌ها قرار می‌گیرد. ارتفاع تیرک‌های عمودی بایستی بیش از ۳٫۴ متر باشد؛ و به این ترتیب دروازه شکل H پیدا می‌کند.
در طول مسابقه هر تیمی که صاحب توپ است سعی دارد توپ را به محوطه گل حریف برساند. برای این کار پاس دادن توپ با دست به سمت جلو ممکن نیست. توپ را فقط می‌توان به عقب پاس داد.
پاس دادن توپ با دست نبایستی به سمت جلو انجام شود اما شوت کردن توپ با پا به سمت جلو ممکن است. ممنوعیت پاس به جلو موجب می‌شود که همه بازیکنان هم تیمی که از بازیکن صاحب توپ به دروازه حریف نزدیکتر هستند، در موقعیت آفساید قرار داشته و در صورت دخالت در جریان بازی خطاکار باشند.
بازیکنان تیم حریف برای تکل بازیکن صاحب توپ یعنی گرفتن و انداختن او به روی زمین تلاش می‌کنند. در این وضعیت بازیکن صاحب توپ نمی‌تواند توپ را نگه دارد و باید آن را پاس داده یا آزاد کند.
